ÜÇ AYLARHaziran sabahında çaldık ay’ı güneşten, katran karası günahların dua’sına kandiller yaktırdık. Kader, Kulli’yete teslim oldu diye cüzi iradeyi başka bir gövdenin kollarına yatırdık... Sen Eylül de gel sevgili, sebaat etmiş ermiş oluruz belki. Arınmış suların üstünde çıplak ayak batmadan yürür bir ezan vakti vicdan eker, diriltiriz faniliğimizi.... Yedi verenlerin aralı(k)ğında gül kurutur ekşitiriz , üzüm banar ekmeğe su çekeriz belki... Şizofren molalı hayatlara zerk olmuş zehri tükürür rüku ederiz. Şeytanı secdede yeneriz belki... Biz Nisan da kalalım yanyana. Yağmurlar rahmet olsun dualarımıza. Elllerimizi açıp semaya üstü taşlı sevaplarımızı asarız boynumuza... Tövbe et sevgili , Sıraat köprüsünde karşılayacağım seni.... SİBEL AYAN 21/06/14 |