Kız Kulesi' nde Bekle Aşk
Sonbaharda güzelmiş aşk,
Kasım da başkaymış, öyle dediler. Sorgulamadım. Mevsimleri, ayları, günleri,sorgulamadan yaşadım. Güzel olan neydi? Sonbaharın aşkı mı? Hüzünlü yaprakları mı ? Neydi aşkın güzelliği? Sözler mi gözler mi ? Duygularmıydı aşka anlam katan, bakışlarda ki derinlik mi bilinmez.. Ardı ardına heyecan yaşayan küçük kalp akıl sır erdiremez.. Akvaryumdan çıkıp okyanusa düşen bir balık gibi kaybeder kendini, kapılır derinliklere görünmez... Ne zaman vurur aşkın kıyısına? Duyulmaz mı sesim sessizliğin yankısın da.. Ne zaman gelirsin üşüyen avuçlarıma? Uzak değilsin bana kalbim çok yakınında.. Bir gün çalarsa ansızın kapında, Nefesim ol savur beni rüzgara, Ben bulurum seni kız kulesinin karşısında ki bankta... |
Sıkı bir pazarlık sonucu denizin maviliğinden
Ve cebimdeki son aşkı da parçalayıp,
Açlığına sakladım lazım olur diye
Sana kız kulesini seyrettiremediğim için üzgünüm
Olsun,
Sen başka adamlardan dinlediğin kadarıyla yetinir
Ve çok seversin İstanbul’u
kızkulesi şiirde geçince eski şiirlerimden aklımda kalan bir bölümle katkı sağlamak istedim izninizle.yüreğinize sağlık.