portreler -2-yakamı bıraksa ümitsiz de yaşayacağım ne zaman kapıyı örtsem üstüne bacadan giriyor arsız 1. kabul edebilseydik kendimizi bir çiçek olurdu her öteki çamur sevmeseydi kendisini bağrında yeşertir miydi nilüferleri 2. doğu nakışlı perdeleriyle örttü mine’yi mine mine işlendi zaman uzadıkça uzadı yollar özlem tatlı esrikliğiyle sindi hücrelerimize bir kış bitkisi boy gösterecek birazdan ...toprağı örtünce karlar hep birlikte büyüyeceğiz görüşene kadar 3. bebeğinden doğan anne doğudan yükselir ya güneş güneş anne doğu bebek doğa uyanır anne güneşle kızıldan mora boyanır dünya doğu bebekle başbaşa vermiş bir çift masum aklık oluşur ....adı yaşamak olur 3. sonbaharda güneş daha mı parlak ne odam böylesine neşelendiğine göre çocuk sesleri geliyor ta uzaktan dut ağacında inatla yeşil kalan yaparaklar ...umrunda değil toz toprak servinin yıkanacağım diyor yağınca yağmurlar 4. güzel bir rüyanın gerçekleştiğini düşün gecelerin yavanlaşmasından ürker misin çözmene bağlı tanrıların dilini her istediğin oluveriyor yap dedin mi dileklerimizi gözden geçirme zamanı demek ki |
"PORTRELER - 2 - " isimli duygu kıvılcımlarınızı okudum.
Gönlünüze sağlık.
Severek taktirle duygulandım.
Kutlarım.
Selamlar...