Kendime dayadım yalnızlığı
Uluyan bu ayrılık
makamında tek başına söylenmesede olur bir söz parçası gibi

Ellerim soğuk bir karadeniz kıyısı
Gözlerim bu masalın tek zanlısı




Kendimle hesabım
Dünyayı bıraktım martılara
Ağız dolusu umut karşılığında





Özür dilerim yağmurdan
Kimsesiz ıslandığım her çise için

Asla pişman değilim resminde boğulan düşlerimden

Dolunay olsam bir geceye
Yine düşerdİm düşlerimizin düştüğü suya





Uzat ellerini en sevgili
Hırçın dalgaların arasından soyunurken kokusu denizin
Çek hasretimi içine

Boş bir yalnızlığı doldursun bedenimiz

İki ayrı kentin iki haylaz çocuğuyuz biz
Gece affeder üzülme





Bugün olmazsa yarın mutlaka
Şahadet parmağının ucunda usulca
Susacak gözyaşım biliyorum

Üşürsem gölgele yokluğunu
Eğileceksem yokluğun için
Ölürsem hasretinden olsun


Ölürsem mutsuz



Varsın,


Senden olsun






....