DÖKTÜM İÇİMİŞu kara tahtaya döktüm içimi Tebeşir tozuyla dağıldı feryat Üstüme basıp da geçti Nesimi Sözümde ezilip yıkıldı, heyhat! Haysiyet duvarı yıkık dünyanın Başına musallat olmuşken cani Gururu kırılmış sırsız aynanın Kararan yüzünde adımdır kani Sırtımı dayadım dikenli tele Önümde düşmanım ardım kan revan İnanmak değil ki bütün mesele Yutması öyle zor, gitmiyor yavan Doğrudan yanadır görüp bildiğim Sustuğum dilimle haykırsam keşke Canımdan parçadır çizip, sildiğim Ah ile başımda taş kırsam keşke Bu gece yaşandı cennet, cehennem Günaha, sevaba erek kalmadı Dudağım titredi, gözlerimde nem Kıyamet gününe gerek kalmadı ŞERİFE ÇINAR |