Sular kararmaktadır ömrümün son çağında
Ben halen dileklerden vazgeçmedim bilesin
Takılı kaldım sensiz hayatın zor ağında
İnatla, gelmem dersen, ölüm beni dilesin

Kollarım yorgun düştü kaldırmıyor ağır yük
Nasihat etme yeter! Bıkmışım musibetten
Ruhumdaki yıkıntı sandığından da büyük
Artık ne beklenir ki bu kemikten bu etten

Murat ağacımdın sen yüreğime diktiğim
Dalına bağladığım dilekler hani nerde?
Sana gelen yollarda yetmez mi bu çektiğim
Sabır cenderesinde, tahammül yok ki derde

Kaç karanlığı geçtim sen yine görünmedin
Şimdi geçmiş karşıma isyanıma gülersin
Ne anlarsın ki halden ben gibi sürünmedin
Küçük bir umudum var, sen onu da silersin!

Seni arar dururken tükendi gitti ömür
Korkarım ki öteye azıksız göçeceğim
Ruhumdan arta kalan başka ne varsa sömür!
Sen yarım bırakırsan ömrü ben biçeceğim

Alacağım kalmadı verdiğini vermişsin
Anamdan yadigardır bana verdiğin bu taht
Karanlığın rengini gözlerime sermişsin
Ömrüme gam yükleyen, ömrün tükensin ey baht!

Saadet Ün