Şimdi seni dinlemek vardı
Şimdi seni dinlemek vardı,
Sahillerinde istanbul un! Gemiler yorgun, deniz durgun... Bir martı kanadında birikmiş hasretle Ve demli bir bardak çay eşliğinde. Hani o yalnız akşamlara, Karanlık gecelere inat Seni seyretmek vardı şimdi! Saçların dalga dalga denizler gibi Gözlerin yeşil yeşil. Ansızın, Ama hiç aklımda yokken böyle; Kokunu duymak vardı şimdi. Seni hatırlamak için her saniye Unutmak zorunda olmak ne zor bir bilsen! Iste şimdi, Günlerden hangisi diye dahi düşünmeden Ve bir şiir yazıp usenmeden Seni anlatmak vardı; Konuşmayı bilmeyen bir çocuk çaresizliğiyle... |