Attım kendimi Ankara sokaklarına
Hava kapalı ve kasvetli
Hafif esintiyle yağmur çiseliyor
Rüzgar saçlarımı hafifçe yalayıp savuruyor
Yağmur yanaklarımdan süzülerek öperken
Gözyaşlarıma karışıyor
Uzakta da olsan ten kokun doluyor burnuma…

Yağmur çiseliyor bugün Ankara sokaklarında
Hava kasvetli ve hüzün dolu bir gün
Uzun zaman olmuştu dışarı çıkmamıştım yağmurda
Tişörtümün yakası ile ensemi kapatıp boynu bükük dolaşıyorum avare
Yalnız değilim mevsim sarartmış yaprakları
Onlarda tıpkı benim gibi
Düşmüşler kaldırımlara başıboş sokaklara
Fırtınaya yakalanmış balıkçı teknesi gibi sürüklenip
Savruluyorlar bir oraya bir buraya
Ve
Kasvetli hava insanın içini daraltırken can acıtıyor
Ruhumun yorgunluğu yetmezmiş gibi
Bıraktığın can kırıkları batıyor yüreğime…

Neler vermezdim özgür olmak için
Tatlı cadı’nın süpürgesine bindiği gibi
Bulutların üstüne binip dünyayı dolaşmak isterdim
Yağmur damlası olup
Kuruyan topraklara can vermek isterdim
Tıpkı senin bana verdiğin hayat gibi…

Kasvetli havanın koca şehri boğduğu gibi
Yüreğimdeki zifiri karanlıkların derinliklerinde kaybolurken
Dibine vuran mum ışığının gölgesi olduğumu fark etmemişim
Bu duygularla başıboş dolaşırken Ankara sokaklarında
Hüzünlü ve ağlamaklı halin gelir gözlerimin önüne
Ve gözyaşlarım yağmurlara karışır
Hasretin öyle ağır geliyor ki
Hüzün dolaşıyor damarlarımda kan yerine…

Hıçkırıklara boğulurum düğümlenir boğazımda
Bir anda dokuz şiddetindeki deprem gibi sarsılıyor bedenim
Tükenir umutlarım, tesellilerim, büyüdükçe büyür özlemin
Düşünüyorum çaresizce
Kendime mi yoksa sana mı çare olayım?
Azıcık ışık vardı yok oldu, ben de karanlıklar içerisindeyim
İçimi acıtıyor senin çaresizliğin
Yaktıracak bana dünyayı sensizlik neyleyim…

Aslında biliyordum
Gerçek sevgiyle beraber acılarında geleceğini
Sevdanın belaları da beraberinde getireceğini
Ama hiç hesap etmemiştim beni derinden yaralayacağını
Bilmiyordum gözlerinde ki hüzünle
İçinde taşıdığın can ile beni vuracağını
Bir anda bunları düşündüm
Çisil çisil yağmur yağarken Ankara’nın kasvetli havasında…


//Kendi kendimin sonunu mu hazırlamışım seninle sensiz geçen zamanlarda, yoksa umutlarımı hayallerimi yok etmek miydi sana olan delice sevdam…//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
17.09.2014/Ankara