Niye be gülüm
Ben senin yüzünden acı içindeyim
Beklettin yollarını be gülüm niye Yaralarım azıyor yine gurbette Neden beklettin yollarını be gülüm Aklına getirde hele sor halimi O vurdum duymazlığın büken belimi Yaptıkların çok yersiz vermem elimi Neden beklettin yollarını be gülüm Gurbeti hasreti bak koydun araya Ok gibi batar gönlümde ki yaraya Dayanırmı bu yürek böyle ağrıya Umutlarımı kırdın niye be gülüm Sensiz gurbetellerde boynum bükülür Kaynamaz yaramki dikişler sökülür Gözyaşlarım sel olur yere dökülür Umutlarımı yıktın niye be gülüm Neden gözlerimi yollarda koyarsın Saçlar döküldü kalanıda ağarsın Son eserin öğün gülerek bakarsın Umutlarımı yıktın niye be gülüm Bir selamın yarama melhem olurdu Can katardı canıma memnun olurdu Bayram eder ciğerim nasıl solurdu Umutlarımı yıktın niye be gülüm Söyleyemedim gerçekleri yüzüne Vermezmiydim bu canı bir tek sözüne Bunca emekler dursun senin dizine Umutlarımı yıktın niye be gülüm Ne kadar sitem etsem sana az bile Affetmem asla çektirdin bile bile Bir kere doğru ol ne dilersen dile Umutlarımı yıktın niye be gülüm Hakkı Kalabalık 12.08.1984 Almanya |
Sevgilerin en yükseği mekanım
Sonbaharda hayat verdi cananım,
Damarıma yaşam sundu pak kanım
Sonbaharda hayat verdi cananım.
Yar çekinğen ben tutkulu bakıştık
Sevgi ekip gül kokuya karıştık
Ennihayet sevgi dolu kavuştuk
Sonbaharda hayat verdi cananım.
Devler aşkı bizim aşka az geldi
Eşim oldu dört çocukla yaz geldi
Yaşadıkça yuvamıza haz geldi
Sonbaharda hayat verdi cananım.
Aman Allah hasta oldum cansızım
Böbrek iflas takatım yok kansızım
Eşim böbrek verdi bana var hazım
Sonbaharda hayat verdi cananım.
Evliliğin kırk yılını kutlarken
Dializ’de her an ölüm beklerken
Böbreğini bana verdi canlıyken
Sonbaharda hayat verdi cananım.
İsmailoğlu’nda atar bu yürek
Yaşatıyor beni eşimden böbrek
Sevginin ödülü bu olsa gerek
Sonbaharda hayat verdi cananım.
---- 10.10.2009 – Tozkoparan/İstanbul
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul