yağmur kitapçısı
yağmur kitapçısından dönüyorum
kırlangıç hızı ve kül istasyonları... yağmur kitapçısı taşındı sana ellerini getirdim bizi kucaklayan şefkatli duruşunu yağmur kitapçısı şimdilerde hep kapalı bugün mezarına bıraktım bir kaç kitap ve krizantem bilmeliydi unutulmayacağını saçaklardan inen melodi külleri deşeleyen gözkapaklarıma kapandı ne fotograflarımızı buldum ne küllerin makamını aşkımızın haritası dağıldı yağmuru hep çok sevdim seni biraz daha fazla kış sokağı yine yedi renk sonbahar parkı eylül tablosu çok sevdiğin kedimizin ve alizenin yüreği düğüm düğüm aşktan asırlardır çözemedim tabutuma çivilerken fotografını ölüme selam durdum son durak en yüksek basamak susku en azından ve derin uyku yedilerin uykusundan... hesaba kattığımız tek ömür çürümenin anlık istirahatı yağmuru hep çok sevdim seni biraz daha fazla kırlangıç hızı hayat kül istasyonları hatıralar arası yağmur kitapçısından dönüyorum tüm kitaplarda izlerimizi bırakarak adımızı aşkımızı kırlangıç hızı bitiveren hayatımızı... güller devriliyor konuşmuyorlar hiç güller yağmura koşuyor kollarımız bomboş kalıyor yapraklarında kitap kesiği bir sancı hangi romanda saklamıştık tanrının gönderdiği ilk aşkın yaprağını güllerle devriliyorum yağmurun içine sararmış bir çeyiz bohçasında gizli yağmur kitapçısının gül yapraklarına sakladığı gözyaşı çınlamaları yağmur kitapçısından dönüyorum kırlangıç hızı ve kül istasyonları... Ayşegül aşkım karagöz rüzgar çanları kuşları ve kedileri çok seven şair. |