MEMLEKETİM SENDE BAYRAM VAR
açılsın göğün kapıları
memleketimde bayram var barut kokan terkedilen yıkık kentler kadar yanlızım yer gök kavrulurken çöl kaktüsüne dilenci gökteki beyaz bulutlar nehirleri içsem gitmez bu susuzluk toprak yarılmış açmış ağzını kaktüsten su damlası bekler gurbette çöl olmuş bu ömrüm açsa ârzın kapısı bir melek bir elif yağmuru atsa usulca kevserler dökülse göğün yedi kuşağından yeşillense silahların barutların ardında kalan memleketim sende bayram var bende hasret özlem var serçenin gözyaşına gizlenip gelmeyen vuslatım var dûâların kanatlarına sımsıkı sarılanlar var ellerini uzatmış ince bilekli çocuklar utangaç kadınlar var Tanrı’nın terk ettiği barut kokan yıkılmış kentler var memleketim sende bayram var 27/9/2014 nurcihan |