SENSİZLİĞE UYANACAĞIM

vakit geç
yine eylül
yine hazan mevsimi
hüznü mayalayan yağmur
damlıyor çatıdan küf bağlamış imgelerime
ve ben uyumak istemiyorum
uyursam;
bu sabah ta sensizliğe uyanacağım

vakit geç
odam sessiz
ve buz kesmiş duvarlar
sanki üstüme abanıyorlar
ve ben uyumak istemiyorum
uyursam;
bu sabah ta sensizliğe uyanacağım

vakit geç
alt üst olmuş bir yürek
masamda rakım
yarım kalmış sigaram
tütüyor sensizliğe
ve ben uyumak istemiyorum
uyursam;
bu sabah ta sensizliğe uyanacağım

vakit geç
haramzade bir düş kuruyorum
sen varmışsın gibi yanı başımda
çılgınca sevişmelerin ardından
uykuya çağırıyor kirpiklerim
ve ben uyumak istemiyorum
uyursam;
bu sabah ta sensizliğe uyanacağım
yokluyorum serseri bakışlarla seni
meğer gün ağarmadan
karanlığa mahkum etmiş seninle gelecek günleri

Hüma Efkan