ruhsal tatilimi bitiren malihulyanhayrettin taylan elde edilmemiş zamanın kuşluğunda uçan kuştun muhtemel vezirinin yazdığı alacakaranlık kuşağısın doyumun seçkin anlarında aydınlık duruşa azimlik dilisin nasihate güzel, güzelliğe nasihat masivasısın apansız damlaların güler yüzünde yüzen ıslak çağısın yılgın arayışın diliminde kendinle buluşmaya yakınsın sicimin seciyesinde seçilmiş yaşamın ilişme canısın sicilin devriyesinde yakalanmış duruşun bileşik yanısın tescilin ruhunda açılmış özverinin görülme anısın sağır bir durumun zamanında duran gelişler iklimindeyim huyumun mevsiminde derinleşen güzelliklere kazanıcağım soyumun suyunda yıkanmış kendini bilinmişlik seyrindeyim adıma kadar temiz yadıma kadar uyanışa bayrağım görüntünde donmuş hayallerim var sarılışında donmuş özlemlerim var bakışında donmuş kalbim var ben’imde ben olmuş senim var küpelerin sanki yüreğime takılı bileziklerin sanki sevda koluma takılı kolyen sanki boynumun borcuna takılı bilekliğin büküyor belimi her takın bende takılı bir dünya gibi kalbimi kalbine taktım, altına gerek yok sevgilim teleskopla bulamadım abanın ab- ı ateşini mikroskopla bulacağım zerreciklerinde okunmuş sevda sızısını sismografik duruşumu derleyecek hissi direnişler kuraldışı bir arayışın ucunda buluşmamızı çizecek gerçek ruhsal tatilin sonunda kendine giden aşk yolcusuyum bu gerçek sosyal atlasın renginde seni bulacak renklenişim bu gerçek birbirimize ait gerçeğin izinde iznim bitti artık yarın seni sevme işim başlayacak bir ömür artık, seni sevmenin yöneticisiyim |