Kördüğümlü Sensizliğin Aynasıhayrettin taylan huzurun kursağında kalmış senli zamanlarım var düğümlü ruhtan, kördüğümlü sevdaya iliklendim aşk b/aşında , sırlara dökülmüş yar pınarısın diye kendimle aktım gelincik tarlası arasında sensizliğe huyun girdabından koparsa bir günlerin suyun zerresinde berraklarımı toplayacak sevda çağımız ... zifiri kuytularım kadınsal ışıltınla aydınlandı aşka egonun ordusuna karşı benliğimi korudum hormonlarımın adresiz isteyişlerinde direndim sana fizyolojik depremlerin içinden, içine sunuldu bahtımın çırası kanatmalı hasretlerin nağmelerinde bilendim adının her harfine sancılı bir yolculuğu doğuran zamanı karşı, amanlarım roman devrik suretlerini okuyan algısal dilin ucunda okundu bahtım artık, yansıtıcı bir gerçeğin aynasında ben gibisin artık, parlatıcı bir ömrün güneşinde doğuş gibisin artık, sevici , sahici hülyanın dersi gibi işleniyorsun içimde ... k/açık değil sensiz demlerin şuuru b’arınmanın duruşunda durulanıyor bilince aşina yarınlarım ş/aşmıyorum sensiz d’ağların serildiği günceler aynasında kendimi görüyorum seninle göründüğümüz f’anilerde k’aramsarlığı sana teslim etmiş geçmişten k’açtım geleceğe evvel’kinden sonra’kine serili değil hicranım sükutla k/aldığım geleceğin dibinde birikiyor huzurum y’akın ediyor bilinen devamın s’arıyor beni senli zamanların künyesi ver’yansınlarında külleniyor güllerinin fidesi ali’terasyonda yetişiyor sessizliğinin sessizleri al’ışık olduğum gecelerinde eriyor al’ların s’avuşturma egzersizini yapan erinçlik gidişiyim karartısında aramızın hadisesi okunuyor dilsiz yarınlar gibi alımlı sevaplar arasında sıralanıyor cevapların kalımlı dünyamın ortasında dizeleniyor gelişin k’alışını b/ekleyen sıcak zamanın içinde birikiyor hasretim vakte dair, bir daire oluyor sen saatimin kalırken |
düğümlü ruhtan kördüğümlü sevdaya iliklendim...