CemalŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 18.09.2014 tarihinde
Mersin devlet hastanesi onkoloji bölümünde yatmakta olan bir hastanın vasiyeti üzerine yazılmıştır. Merhum teyzemiz. Vefatından üç gün önce benden ricada bulunarak vefasız oğlu için, böyle bir şiir yazmamı istedi. Bende onun anlattıklarından yola çıkarak yazmaya çalıştım. Şiir bitince ailesine teslim edeceğimi söyledim çok sevindi, mutlu oldu. Lakin onun bu isteği sağlığına yetişmedi. Mekânı cennet olsun… Kalkmıyor nicedir kanadım kolum Hastalık hasreti bilmiyor Cemal Sanki yol üstüne serilmiş çulum Gözlerim kapıdan gelmiyor Cemal Eridi ciğerim kalmadı halim Hastane köşesi belki son yolum Başımın ucunda geziyor ölüm Hekimler yanına salmıyor Cemal Bir kuru selamın gözümde tüter Yirmi beş yıl oldu yürek mi yeter Senin bu yaptığın kanserden beter İçim Bu küslüğü almıyor Cemal Gurbet olsa belki haklıdır derdim Çıkar gelir diye umut ederdim Seksen iki yılı boşa mı verdim Bayramda kapımı çalmıyor Cemal Ne sebebi vardı bunca inadın Beni yıkmak mıydı bütün muradın Senin de gözünde kalsın evladın Yıllar oldu yüzüm gülmüyor Cemal Ha geldi gelecek Mevla’nın emri Üç adım öteden gelmedin beri Son nefes öncesi görseydim bari Analık hakkını bilmiyor Cemal Of diyorum bazen içim yanıyor Her ayak sesini sensin sanıyor Dilim sekeratta ismin anıyor Özlemin vadesi dolmuyor Cemal Doktorlar ümidi kesmişler her hal Gönül istiyor ki gel duamı al Aha gidiyorum sen dünyada kal Dünya kimselere kalmıyor Cemal |