BEN OLSAYDIM
Vefa yoksa yürekte, neye yarar ki sevda
Sevdayı bilir miydik, gözünde ben olsaydım Anlarsın beni belki, benim gibi bir sev de Vuslata yürür mü’ydük, sözünde ben olsaydım Türküler aşk’ı söyler, rüzgarlarla yarışır Dökülürken nağmeler, bir birine karışır Gönüle dolan sevgi, bir bilsen nasıl ışır Biz mutlu olur muyduk, sazında ben olsaydım Yarınları düşlerken, hep aklım gümanlarda Ben hep huzur aradım, sığınak, limanlarda Sakin bahar gününde, oturup çimenlerde Sevgili olur muyduk, dizinde ben olsaydım Tutkun aşık değildik, bir birine çok düşkün Sahibi olamadın, gönülde sırça köşkün Değişmez yazgı gibi, hüzün kokan bu aşkın Tadını bilir miydik, tuzunda ben olsaydım Anadolu güneşi, hep elinde dursaydı Hasretimi dindirip, kalp vuslata erseydi Ateşim şu ruhunu, ılgıt ılgıt sarsaydı Bir çözüm bulur muyduk, közünde ben olsaydım Dolu dizgin at sürdüm gönlün haralarına Ben artık alışmışım, hasret naralarına Ellerinden tutarak, gönül yaralarına Bir çare olur muydum, sızında ben olsaydım Elbet adım geçerdi, sevdalı sözlerinde Benli düşler olurdu, o saklı gizlerinde Dudaklar tebesümde, gözlerim gözlerinde Hiç böyle durur muydum, özünde ben olsaydım Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |