ESKİŞEHİREskimiyor adın eskimez tadın Yeni yeni çiçek gül Eskişehir Sakarya parlıyor fevzin de şad’ın Gönülde yeşeren dal Eskişehir İlhamlarla doğdu bir Yunus Emre Kalbleri fetheden ışıtan cemre Ayaklar alışır sanarsın umre Ruhları okşuyan yol Eskişehir Tramvayı geçince neşeler saçar Çocuk seslerinden çiçeği açar Masmavi göğünde kuşları uçar Huzurdur dudakda bal Eskişehir Dünyayı mest eyler o lüle taşın Pipoya işlenir belki de başın Gözün görmez ise üzülür kaşın Yüreklerde böyle kal Eskişehir Türkmen asaleti Oğuzdur soyu Yudumla bir bardak kalabak suyu Hücrede uyanır hemen beş duyu Tatlanır sözlerle dil Eskişehir Üniversiteler alim divanı Geleceğe ışık olur tavanı İlimlerle işler akıl savanı Nesile aydınlık tül Eskişehir Işıkların ayı hep kıskandırır Yıldızlar peşine alıp kandırır Ayrı düşen ömre dertten yandırır Vuslata kucak aç gel Eskişehir Ayse KAVAK (Sakla beni siir kitabimdan) |