Hadi
Nükte duygular yüklemek gerek artık
hadi mutsuzluğun failini ararken yoruyorsun yelkovanı kalabalıklar sesiz , önümde duran sandalyelerin ıslıkları gazel okuyor İçinde ölenlerin fatihasını okuyan vekilin sözünü dinle bari ah be hayat daha neller öğreteceksin kitabların arasında sınıfta kalan çocuğa ya da çocuk kalmayı tercih etmiş bir şahısa nereden bileceksin oysa çocuklar masumdur büyüyenler günahkar ondan daldıkca dünyanın gözü doymayan zülmüne yağmur duasına çıkmaya gerek kalmıyor işde ıssız sokaklarda şimşekler çakıyor yıldırımlar düşüyor tek tek diyorum ki eğer yıldırım düşmediyse hanına yanmadıysa canın nereden bileceksin geç yolunu be adam dünya gözüyle kör etmişsen gönül gözünü geç göz ve gönül kirliliği yapma çünkü mutluluk dünya gözüyle bakan da değil gönül gözüyle bakanda nefsini söndürdüğün an işde o vakit bakıyorsun görüyorsun duyuyorsun gülüyorsun Ayşe Kavak |
Yaşamda sorun çözmek işimiz.
Ana edim bu.
Mutluluğu yakalayabilir miyiz?
Sonuç ne olursa olsun, çabamız sürer.
Çok saygımla Sayın Şair.
Çok saygımla.