Öyle kırılmış öyle incinmiştim ki umursamaz davranışlarına
Tüm ümitlerimi bitirdi.
Söyleyecek söz kalmadı kelimelerim tükendi
Susmalıyım dedim,
Evet susma zamanı şimdi
İkinci baharı yaşarken yüreğim
Gözyaşlarımı süzdü kirpiklerim.
Şimdi benden geriye kalan aynada ki eserin ben sadece
Yüreğim sustu
Saklandı benden kaçtı ilk günkü sevgim
Şimdi susma zamanıdır diyerek
Madem çok seviyorsun sus ve git dedim yüreğime.
Gitmek gerekir miydi bilemedim
Ve…
Senden gitmek için yola çıktım
Gel gör ki
Uzaklaştıkça sana daha da yakınlaştım
Anladım ki
Gitmeler de çare değilmiş
//Ben sende tutuklu kaldım//

Gülmeyi unutup gözyaşlarıma umut bağladım
İkinci baharıma alışmaya çalıştım
Yalanlarla tanışırken aşkta ilk aldanışımı yaşadım
Şimdi delice sevdamdan geriye kalan
Gerçekleri, gerçek sevgiyi arayışım oldu.
Bu kadar kolay olmamalıydı
Heves uğruna harcanışım
Oradan oraya savrulup
Lime lime parçalanışım
Acaba kendimi toplar mıydım uzaklaşsam
Senden ve aşkımdan gitmeliydim
Her şeyi göze aldım kaçtım
Kendimden
Aşktan
Ve senden
Senden ne kadar kaçtıysam
Bir o kadar da sana yaklaştım
Anladım ki gitmeler çare değilmiş
//Ben sende tutuklu kaldım//

Önemsemeyişine o kadar kırıldım ki
Kalmadı tükendi zamanlarım
Günler geçti
Haftalar, haftaları kovaladı
Aylar bitirdi beni
Yaşamamıştım daha önce bahar
Her şey bitmişti hayattan ümit kesmişken
Seninle ikinci baharı yaşamaya başlamıştım.
Mevsimler bildiğimiz gibi
Seninle de olsa
Hazan ve hüzün
Şimdi senden kalan sadece yalnızlık
Ve kırılmış kolum kanadım
Açmayacak bir daha gönlümde bahar çiçekleri
Sarmayacak kolların beni
Bende senden gitmeliyim
Ama nereye?
Çıktım yola bazen gitmek gerekir diyerek
Yollar uzadı
Uzadıkça ben sana bir adım daha yaklaştım
Anladım ki gitmeler de çare değilmiş
//Ben sende tutuklu kaldım//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
Ankara, 25.06.2014