Pir adına, nur adına
Minnet bildik her eveti.
Eren ersin muradına,
Ander kalsın kereveti...

Kimisinin tahtı revân,
Kimisinin bahtı revân.
Kimisinin kahtı revân;
Kıymet bulmaz bir daveti.

Huydan, tüyden kimi bizâr;
Hoş gördükçe, arsız azar!
İçindeki küpten sızar;
Kınar hatmi, tilaveti...

Söylenene kabart kulak;
Aklı eder allak bullak!.
Kese vursa iyi tellâk,
Saklanmalı kir küveti!...

Ne dilersen Hak’tan dile!
Gelsin bin bir şükür dile!.
Yurt bezini dile dile
Yitir gamı, kasaveti!.

Gör ki Mevla’m ne yaratır?
Gidenleri çok aratır.
Aferinler çatır çatır,
Bel kuvveti, dil kuvveti...

Teslimiyet, tam Huzur’dur,
Sanki her yer Kot D’Azur’dur!
Billah, derler, hep mâzurdur,
Alkışlasan şekâveti!...

İşten sıvış, haldır haldır;
Çatal kaşık aşa saldır!
Türk’e keşkek, yağlı baldır;
Sevsin bulgur, pilav, eti.

Gönlü bir hoş eder seki,
Adam etmez üstündeki.
Sağlık için devlet ne ki,
Anlık nefes, han serveti...

Yaz kardeşim, gerçeği yaz:
Fasulyeye olmaz piyaz!
Sabah akşam bizden niyaz:
Rab göstersin mürüvveti!...