TUTMADI!

Kemirir beynimi türlü elemler,
Göllere çaldığım maya tutmadı.
Yaramı sağaltmaz tuzak, el emler,
Uzun hava sustu, maya tutmadı.

Kendime yönelttim zor savaşımı
Kimseler görmesin hor savaşımı
Göz yaşım ortaya kor savaşımı
Toprak bent yıkıldı, kaya tutmadı.

Varla yok arası epey poz attım
Aczim ve gücümle tam bir tezattım
Elimi semaya doğru uzattım
Güneşe değmedi, aya tutmadı.

Şose kıyaslanmaz hiç makadamla
Nâdân bir olur mu bilge adamla?
Bilmediğim deniz, bildiğim damla,
Doğruladım, saya saya tutmadı.

Özellikler için arttır, kıs sayı.
Nitele nesnede uzun, kısayı.
Ariflere ikram ettim kıssayı
Kimse ayırdığım paya tutmadı.

Zaman bütün varla yoku eder ’’kül’’
İster Karun olsun, isterse Herkül
Sabırsız bir atın sırtında her kul
Yola revan oldu, taya tutmadı...

İçten içe gelen şuhça âl tını,
Unutturmak ister yerin altını...
Hep burda kalmaz mı elin altını?
Avuçlar almadı, aya tutmadı...