TÖVBE
Bugün bir ben gömdüm bu şehre.
Zamandan arındırdım. Doğum yok, ölüm yok. Kimselerden isteyecek dua’m yok. Dağken, kardan yakınan, Suyken, sarp kayalardan. Doğruyu ararken, yanlışlarda kaybolan İyi ararken, şeytana ortak olan; İsyankar bir ben gömdüm bu şehre Herkesten, her şeyden arındırdım. Belli belirsiz kıldım Evveliyat ile husumetli; Geleceğe dargındım. Mutsuz bir ben gömdüm bu şehre. Tahammülü yetisiz kalan Bertaraf olup, tarafı kalmayan İmkansızı adet edinmiş Tembel, asi, katıksız saf. Edepsiz bir ben gömdüm bu şehre. Saygıyı bekleyip, saygı duymayan. Aşk’ı bulmuşken, nesnelere bağlanan. Hoyrat, sert, ham bir ben. Kabul etsede, etmesede toprağı O’nu bulmayan, bir ben gömdüm bu şehre. Elveda dedim hemen ardından. Döndüm sırtımı gömdüğüme. Döndüm yüzümü kıbleye Yalvardım RABBİME; Ey Hikmeti Bol, Affeyle Gömdüm benden olmayan beni. Rızan dışında olup biten her şeyi. Tövbe gerek, ettiğim tövbeme Tövbe, saf ve temiz ruhla Affediciliği Yüce Rabbim, Tövbe... |