YOK BÖYLE BIR YALNIZLIKYokluğun bazen o kadar ağırlaşıyorki Issız gecelerinde söksem kalbimi yerinden diyorum Ne içilen bir fincan kahvenin hatırı Ne bir kıvılcımın kalmış yüreğimde Bir bir solmuş sevgilerin renkleri Sevdalar satılmış aşıklar meydanında Darağacı kurulmuş ipler yağlanmış çekilmek için Biliyorum Katlanması zor böyle rüyalara Bir karabasan gibi çöker üstüne yaşananlar Gamzelerde gizlerken aşkı Umutlar tuz olur basılır acılara Mezarlığa döner yürek Sevdaları göme göme Yok böyle bir yalnızlık Her tarafını sensizlik sarmis Buna yüreğim bile anlam veremiyor Yokluğun öyle ağırlaştırıyorki bedenimi Ne bu yüreği taşıyabilir Nede nefes alabiliyorum Szgn |