Kara Eylül...!
İklimlere benziyor,vücudumun şehiri
Ocak ayı gibiyim,buz bağlamış bedenim Tir tir titrerken bende,azaların her biri Şubatın ayazını,hissetmez donan tenim Yüzümde kamçı gibi,Mart ayının ayazı Gözlerimde sicimler,Nisan yağmurlarıyla Yılların zulasında,saklanmış bir avazı Kırkikindiler duyar,ıslak kanatlarıyla Ruh ikizidir Mayıs,Bahar verir ömüre Bende açmaz çiçekler,ötmez kuşlar böcekler Önce hava,sonra su,toprağa düşen Cemre Bana hiç uğramadan,mevsim sonunu bekler Haziran müjdelerken, sıcakların seyrini Kurak çatlak toprağım,Temmuzun sıcağında Bülbüller firar etmiş,Baykuş almış yerini Huzur bulduğum tek yer,babamın ocağında Ağustosu dört gözle,beklerken heyecanla O KARA EYLÜLLERİN,habercisiymiş meğer İdamla,işkenceyle,Ranzam boyandı kanla Yaşayan bir ölüyüm,yaşamak buysa eğer Ekimlerde ektiler,Aralıkta biçtiler Kasım ayları bizde,TAŞMEDRESE oldular Tabutluğa koyarken,bizlerden vaz geçtılar Yetmedi kerpetenle,saçımızı yoldular Aralıklar,arayla,sırayla,geçip gitti Geride bir bedenle,nefes alan can kaldı ALLAHIM NE EYLÜLDÜ,BENDE MEVSİMLER BİTTİ! YAŞAM SEVİNCİM VARDI,ONU CELLATLAR ALDI Yorgun bir Militanın,günlüğü böyle olur Aşk sevda kervanıyla,çoktan çekip gitmiştir Gece gündüz vuslati,beklediğin duyulur O aşk "Vatan sevdası"mezarlıkta bitmiştir. Bir karapece avazı... |