Ter/k-i Diyar Aşk/Lar
Kırmızı bir kalem alıp elime,
bütün duvarlarımı boyadım ne kadar asit varsa parmaklarıma döktüm sonra, bütün siyah düşlerimi çöpe fırlattım ve büyük bir hasretle öptüm fotoğrafları. Baktım, bıktım, kaçtım sonra; ben terkettim kendimi dün gece, sen bana koşsan ne olur. Tozlu ne varsa sildim; parlattım gözyaşlarımı. Ne kadar yalan varsa topladım yerden bütün büyülerden arındım bu gece ve kırılmış aynalardan izledim geçmişi, sıkıldım, ittim, fırlattım herşeyi kaçtım! koştum sonra; ben terkettim kendimi dün gece, sen bana koşsan ne olur. Alıp elime bir falçata etime saplanmış bütün öpücükleri kestim attım tenimden, saplanmış bütün kamaları çıkarttım zihnimden, yaralıydım; kutsanmış aşk hikayeleri vardı dudaklarımda; utanmadım yırttım damağımı ve son kalan gece nöbetlerimi bıraktım; ah bittim, kahroldumda bitmedi yolum. Gelme nolur gelme üstüme ben terkettim kendimi dün gece, sen bana koşsan ne olur... Saygılarımla.. |
giderken çokça...
Böyle anlarda Şair in kalemi; sivri dişli bir yarasadır,beslenir bu kanamalardan
Yazdıkça kütleşecek sanırız sivri ucunu ,nafiledir sıkça...
Daha çok yazman daha az kanaman dileğiyle şair...