Kum/Çöl/Toprak SenfonisiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın değersiz bir kum tanesi varmış yerkürenin üzerinde bir yerlerde. öyle bir yerde yaşarmışki, yağmurla hiç tanışmamışlar bile. bir gün bir prenses gelmiş.< seni bulmaya geldim> diye yankılanıyormuş sesi. bir bakmış prensese gözleri cam gibi. alabildiğine parlak. kapatmış gözlerini, pınarından bir kristal damlamış kum taneciğinin üstüne. kum tanesi, milyarlarcasının arasından bir tanesi, aşık olmuş. gözünden damlayan o özle koskoca bir toprak olmuş. filizlenmiş, doğurmuş... meğer çöle gelen tek prenses değilmiş bizimkisi, ama sadece onu görmüş kum taneciğinin yüreği...
F.K
bir parça düş sızdı gökyüzünden
gecede ve yalnız.... ıssız bir çölün ortasında diz çöken prensestin ıslak ve kararsız.... ayaklarına serilen milyarlarca kum tanesinden biri; yalnızca biriydim ben! büyüdüm büyüdüm kumul oldum aşkla yandım çölün oldum bağlasan durmaz çöller; rüzgara emanet! toprak olur doğarım tek damlana hapset. sekiz.sıfırsekiz.ikibinçiftsıfır |
Kaç küçük salyangoz beyni yedim
HAT/IR/LAMI/YORUM...