kudüs
ey kudüs!
dem bu dem sarı saçlı ihtiyar sevgili, yar da yar kırışık yüzünde aynalar eskidi gelin olamadı medeniyet sana tokuşunca gümüş kadehler kanlar, düğün şerbetin ıslanırken dudakların mazin... zehir zembelek oldu ey kudüs! ilk secdem anlatırken seni dedem sustum... hep sıktım yumruğumu haykırırken seni dedem ağladım... dualarımı saklarken geceye rüyam... özgür kelebek oldu ey kudüs! ilk müjdem yeni doğmuş bebek nefesin, ağız kokun bir peygamber mirası gibi saf ve temiz seni sardıkça kundağa ninniler söylerken analar davam... büyüttüğüm bebek oldu ey kudus! dem bu dem vur çeliğin göğsüne yumruğunu haykır çağlara ve otesine dirilsin ömerler, salahattinler düşünceler ve inanç ilmek ilmek örsün kudüsü kovsun secdemden küfürü sevincin... seni tavaf eden melek oldu |