Ağlıyorum KahrımdanBilmezdim ağlamayı Ağlamak için yaş mı akmalı gözlerden Görenler taş kalpli acımasız bilirdi yüreğimi Kaptırmazdım duygulara kendimi Ağlamazdım gidenlerin ardından Ama yüreğim pamuk helva gibiydi… Hiç tahmin bile edemezdim Günün birinde bu kadar çok büyük seveceğimi Her gece loş rutubet kokulu odamda Yorganı tepeme çekip altında için için ağlayacağımı… Aklımın ucundan bile geçmezdi. Bu kadar darmadağın olacağım Sevmediğini bile bile nasıl yaparsın bunu bana? Hiç mi kızmadın acımasız yüreğine? Canım çok yanıyor… Çok! Ağlamayı bilmezdim onu da öğrettin ya… Bak hıçkıra hıçkıra ağlıyorum bayramın olsun şimdi… Sahi ne oldu? Benden nefret mi ettin? Sevmeyi hiç denemedin? O nedenle mi her şeyi yakıp yıkıp kül ettin? Kolay mı bu kadar bitirmek? Hiçbir şey olmamış gibi arkanı dönüp çekip gitmek! Sözde değil özde sevdim Aşkı sevdayı sevmeyi öğrettin ya bana Şimdi de yok oluşumun Senin için kurduğum dünyamıza veda etmemin de tek sebebisin Zorla sevdiremem kendimi Üzüldüğüm tek şey Hiç kimse sevmeyecek seni benim kadar İşte o zaman Yavaş yavaş eriyip yok oluşumu gördüğünde Ben ölüp kara toprağa gittiğimde Anlayacaksın değerimi… Kolay mı sanıyorsun Her gün sabah ezanıyla ağlayarak güne başlamayı Çevrende ki insanlar mutluluk kahkahaları atarken Ağlamaya mahkûm olmayı Yalnızlığı abone yaptın bana peşimi bırakmıyor! İş çıkışı eve geliyorum “Ne güzel ortalık sessiz sakin şiir yazayım” istiyorum Ve neler oluyor biliyor musun? Kendimi sana sevdiremediğim için Kendimden nefret ediyor kin duyuyorum. Ağlamayı bilmezdim İşte bunları düşündükçe iki gözüm iki çeşme ağlıyorum… Sahi elini tuttuğun adamın farkı neydi benden Ya da onun fazlalığı Ben söyleyeyim mi? Seni benim kadar sevdi mi? Hayallerinin başrolü yaptı mı? Aileni, arkadaş çevreni benim kadar kabullenip baş tacı etti mi? En önemlisi hayatından vazgeçti mi? Ben her şeyi kabullendim Senin için hayatımdan geçtim Ve günden güne içimde büyüyorsun Derdime çare yok yaşamayan anlamaz… Ayrıldık mı? Ben yine mi yalnızım? Nefes alamıyorum sensiz Ağlamayı bilmezken ben İşte bunları düşündükçe iki gözüm iki çeşme Ağlıyorum kahrımdan… Mustafa KARAAHMETOĞLU 11.09.2014 |