bir kere düştüm yusuf kuyusunahayrettin taylan s /a/klımdaki sevdamın pakındayım bu yeni akım..bu yeni benden derya esrarengiz bir kıtayım, sen yok, senden olan ben var kayıbın ayıbı artıyor artmalısın kadınsı meyvelerinle.. yalnız çiçek olma yalnız meyve olma…yalnız sen ol …sen kadar kalayım s/ onu beklerim, b’aşka sevinçler açıldığı zamanın sıcağında gözlerimde yine bir gelecek o gelecek yine o’kulun gülünde duruyor bülbülüm yine aynı sevgi nağmesinde kuruyor dilim kurlar kurulu ….yine uyandım sana.. yasemin düşler kokuyor yanı başımda… gel/sen... kaç günümüz kaçıyor detaydan, kaç ömrün t’arafındayız eksilen güncelerin takviminde kaç yazılmış anımız var gelişin gelişmekte olan ülkem için öncel bir duruş bakışın,erimekte olan yüreğim için sözel içleniş sarılışın,bütün haksızlıklara karşı direnişin sarmaşığı kalışın darağacında sallanan umuduma hazırlık ödeneği sevilişin filminde, gözlerinin renginde kalmış yarınlık diliyim özlemim güncel sensiz virüslere karşı kalbim korumasız güzel karşısında yusuf bile dayanamazken sen beni peygamber mi sandın öyle geçerken uğrak bir gönlüm yok ben bir kere düştüm yusuf kuyusuna sen züleyhalığının postunda kal dua ile son arasında bir kader bulur bizi hayaller gerçekten daha çok gerçek |