Hâmuş
Kapılar aralandı.
İlk adımı atan, ilk günahkar dı. Kapı bile eğilip selam dururken şaşkın ve korkaktı. İlkti günah. İlkti açılan kapı. Telaş / ışık / yeşili ile mavisi net Beyazı kör edercesine yangındı yürek. Hoş geldin dedi....! Saf sevgi ile akan, Nehirlerin bile kıskandığı, tüm evrenin sema ettiği Aşk’a hoş geldin. Gözleri kara Teni kara Gönlü apak dost Hâmuşlar meclisine hoş geldin. Hoş geldin ey dost..! Tek konuşan O oldu. Karşılayan; Dile vermeden kelimeleri konuştu. Ses değil yürekti, yürek değil Aşk’tı konuşan. Yer gösterdiler Hâmuşa. Oturu ben oldu. Lal oldular Zaman sustu. Evren sustu. Aşk konuştu o sessizlikte Aşk oldular. Hiç ve suskun (T:9914) Lâl olmanın rengi nedir? |
Aşk demiştik aşk!
ötesi çoktan unutulmuştu.
sözün bittiği yer.
LaL kalmalı..
yakışır şair..
selam ve dua ile.