3
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
1484
Okunma
Sımsıkı sarılsa, sarsa bedenimi.
Öyle şefkat belirtmeden.
Yâr gibi değil!
Ana gibi,
toprak gibi olsa.
Olmaz mı?
Varsın yâr elinden soğuk,
yüreğimden ağır olsun.
Çiğ koksun....
İnce ince işlesin,
İlmik ilmik sevgi eken bedenime.
Sanduka içi kırık dökük olabilir! önem arz etmez.
İkinci bir şans için, diriliş için;
Bir dilim ekmek yeter.
Kapat haydi, çak çiviyi.
Küf veren ağaçlar arasından
çürümüş ten kokusu vursun olmaz mı?
Sonrasını çözer Doğa Ana.
Gün gelir;
Yeşerir üstüm.
Kanım yaprağa karışıverir,
göğe uzanan ellerimin arasından
tohumlarım dökülür bahara .
Yine yeniden yeşerir her bir dem.
Yine Tohumlar verir.
İşte böyle!
Yeni sevgiler ekilmez mi?
Haydi...!
Kutsal dağın yaramaz çocuğu
İndir artık maskeni
Derviş öldü!
Hiç
271015
Cevap Yaz