AMİKOS’UN TOPLADIĞI CAM KIRIKLARI

Cadı avına çıkmış saçma sapan sözlerim yoktu artık,suçladığım tek bir şey yoktu ,enerjimi emerek ,hayat teknesinde üzüntü kahır sözleriyle yoğurduğum hamurlar ekşiyerek bedenime zarar veriyordu kendime acımayı bırakmıştım artık.

japon’ların sözü geldi aklıma parmağınla işaret edip durma çözüm ara,evet çözüm falanda aramayacaktım artık,kır tavukları gibi ayni konuda ayni hikayede eşelenmek saçmalıktı,olan olmuştu ölen ölmüş gidende gitmişti.

Cesaretin adı güçlü kartal ve onun güçlü kanatları illa bir yerlerde idi,içime güçlü hassas bir radar yerleştirerek onu illa tarayacak ve bulacak birlikte uçacaktım ,sabah her zaman olduğumdan farklı daha değişik hazırlanmıştım,iç güdüsel olmalı sıra dışı yaşım ile ilgili olmayan giysiler ve takılar seçmiştim .

Çalan bir korna sesi dışarıdan sesler ’hazır mısın?’ diyorlardı, kızı da yanındaydı,trafik kazası sonucu artık yürüyemeyen konuşamayan annesi benim liseden okul arkadaşımdı,arkadaş derken yalancıyım kendisini pek tanımıyordum.
Çok zengin bir ailenin şımarık tek kızıydı özel okullar özel hocalar sadece,ve sadece şimdiki eşinin okuluna varmak için bir koşuşturmaca idi
ve bu inatçı hırslı kız gerçekten kazandı ,üniversite onların hayatını birleştirdi

Geçen yıllar kocasını hırçınlaştırmış, değişik atılımlar dev sermayeler ile çok zengindi artık,ama bazı şeyleri kesen keskin bir bıçak vardı,mutlulukları doğrayan hayatı yarıda bıraktıran , bıçak falan değil koskoca bir testere evet onların önünüde kesmişti şimdi

Nasıl bir şeyle karşılaşacaktım,o kadın beni tanıyacakmıydı?nasıl tepki verecekti,ya huysuzlaşırsa kötü bir şeyler olursa eyvah korkuyordum şimdi akıbetime sürüklenirken
tedirgin olduğumu görünce

’ne bu halin? ’dedi,gerildiğimi anladı,
sanırım bin metrekare kadar etrafı ağaçlarla çevrili devasa bir yüzme havuzu harika bir villaya yaklaştık evlendiğim yerlerden kaçıp İstanbul’a tekrar dönüşüm bu acı sayfaları yaşamak için miydi?oysa ben acılarımdan kaçmamış mıydım?

Sanırım yabancı uyruklu bir hizmetçi yarım yamalak bir türkçe ile bize kapıyı açtı Beykoz sırtlarında harika bir yerdeydik şimdi,içeriye girdiğimizde bir hayli hazırlıkları yapılmış bir kadın bana doğru dimdik tuhaf bakışlar fırlattığında sanki bir ok fırlattı ve kalbimde muhteşem bir acı hissettim,konuşmuyordu

sadece bakıyordu kızı annesini öperek
’ bu hanım okul arkadaşınızmış anneciğim’ dedi, dışarıda muhteşem bir kahvaltı sofrası hazırlanmıştı,kızı tekerlekli iskemleyi hareket ettirerek,önümüzden geçti, bahçeye çıkmamızı söyledi mis gibi omlet kokuları her çeşitten reçeller sevdiğim semiz otlu yoğurt bile vardı,

Beykoz Akdeniz Ve Karadeniz karışımı bir oksijenle gıda vermeye devam ederken koruluklardan gelen çam vede denizlerden vuran iyot ile sarhoş ediyordu şimdi,ta ki ayıltan biri olana kadar

Tam masaya oturmuştuk ki


AMİKOS’UN TOPLADIĞI CAM KIRIKLARI



Batıdan İstanbul boğazı eski bir konuğu ağırlarken
doğudan Şile yakalıyordu sanki kolumu
ne çok hayallerimiz vardı
Göksu’dan hala duyuluyor o kayıkta ki kızın şarkıları
leylak rengi feraceler mavilere sevdalı
fesli adam bıyığını burup güya anlaşılmasın diye uğraşırken
ama bak nasılda sevdalı
yeşiller sevişiyor dilinde aşk cümlecikleri denizlere karşı
camları ile gülümserken
çeşmi bülbül o opalinler hare hare
Venedik’ten hüneri Mehmet dedenin ellerinde
Beykoz’daki oluşuverdi bir atölye
midyelerimin arasında rengarenk cam
bakıyordun boynumdaki o eski hediye ettiğin kolyeye
eyvah tuttu biri boynumdan karşıya firlattı
paramparça olmuş camlarda ağlıyordum
her biri dağılmıştı yerlere



VENEDİK’TEN BEYKOZ’A
BOYNUMDA RENGARENK

YILLARCA SAKLANMIŞTI
O MUHTEŞEM PAHA BİÇİLMEZ HEDİYE
AMA ŞİMDİ
KIRIKLARINI TOPLUYORDUM TİTREYEN ELLERİMLE

MİRAY HANIM



binay