Diyemem
Karşı koymam,
Bilirsin. Ellerimi açtım karşında, İki yanımıda yaktım, Öylesineymiş dedirtme, Rastgele oturur kelimeler, Sana söylerim ama. Başkasına değil. Geldiğin zaman uçkuruma, Yutkunurum. Dünya mı kattı bunu bana. Belkide diyemem Anla. Ben gittim. Son bağladığım ipte koptuysa kuştan, Dönemem. Olamam bu toprakta. Sürünürüm yanında, İhtimal vermesende, Yürürümde hatta. Her saçının telini, Avuçlamak vardı aslında tek tek. Nasıl bir sapkınlık olsada gözünde, Çekmek içime tek tek. Tek tek yaşamak, Hepsinin inadına. Saymak, Ne kadar zor biliyormusun. Tek ses vurmazken kulağıma, Her saniyeyi bilmek. Şimdi, Geçmişin ilintisine, Bir anahtar vermiştim sana, Kaybet, Kır hatta. At hepsini üzerime. Tamam. Şimdi, Şimdiyi bildiğim kadar, Bakmadım gözlerine, Biliyorum. Sanada kalsın istedim biraz. Hayır. Sanada bırakamam onları. Şaşırırda bakarsan, İster gök ister güneş ister taş İster ellerine bak. Kafatasım nerelerde hani. Sorarım halimi sana, Ya gece Ya ateş Ya ses Ya adı konulmuş. Ya tenden koparsan. Uzak kal. Git istediğin her yere. Her yere. Koyduğum noktayı tüm dünyama, Sen, Anlıyormusun. Git diyorum, Git gidebildiğin kadar. Kokunu biliyorum. Seni biliyorum, Bilmemezliğimi vurduklarında kafama, Canım yanmazdı zaten. Kafamda bilmem seni. Ne de yüreğimde, Ben diyemem bunu. Yapamam sana. Ne yürek kadar atarsın sen, Ne göz gibi bakarsın. Olmadığım kadar varsın sen. Ne yürek gerek yaşamaya, Ne göz gerek ağzımdan laf almaya. Ağladım, Senin gördüğünden uzak. Nefeslendikçe, Her bitti deyişimde. Gel şuraya. Gel işte şuraya, İçemem başkasını, Masamı derme yeni baştan, Her camı kırdırma bana, Her camı saplatma bana duvara, Sektirme göğsüme. Her camı tekrar bütün ettirme bana, Sigarayı gerek etme ciğerime, Dumandan ötesini, Göremem ben. Sorma, Dumanım sen misin benim. Diyemem. Konuşmaya dudak titremez. Harpten düşmüş o yaprak gibi, Ölüyüm şimdi. Kafamı tutarlar ama, Bilmediğim her meleğim, Sallar aşağı yukarı. Kaçtığım her ne varsa, Diyemediğim karşında. Ah dönsende baksan. Anlayacaksın o zaman. Kopan kafamı bedenimden. Seninle kopan her toprağı, Basacak yerim kalmadığını, Senin gibi kavuşamadığımı o kanatlara. Uçup gidemeyeşimi bu yokoluştan. Varolsam ne çıkar sanki, Bakıpta görmeye kudretim mi var, Her taşta düştümde, Her taş renkten acizdi. Ayağıma takılmış rengarenk, mutluyum o halde. Bir gök kuşağı gördüm, Alnımın çatında. Gözlerimi kaldırdığımda, Kovalarım seni. Uykusuzum o halde. Tek renk bulacağım. Ardındayım. |