Oyun parkının,
Dev şarapçıları,
Çimensiz desturlarla,
Yağmurdan kalanları döküyor.

Kör bir ortanca,
Rengin yaptıklarını bilmiyor,
Oysa tüm diller dilinde,
Her kör adını biliyor.

Tüm renklerden saysam,
Bir senin rengin,
Bir de lagunyalar,
Hayattan kopya çekmiyor.

İzleyicisiz çamurlar batar mı,
Don yemiş ağaçlarda zamandan sayılır mı?
Bozuk ritimlerinde otoyulun,
Sayamadığım kirpiklerini yerine koydum yeniden.

Seni özlemek kadın,
Çok içmiş bir imparatorluğun mutfağında,
Parke altında kurulmuş,
Bir karınca kolonisi kadar,
Politikadan uzak.

Sende bana.

Gecenin çöp toplamı,
Yüzme bilmeyen sahil sakinleri,
Ve benden oluşuyor,
Belki de batmalıyım.

Bir kutu camel ve markasız şaraplar,
Ah hayat bildiğimiz gibi değil,
Sevmek inan yaşamak gibi değil,
Nötr tüm atomlara saygılar.

Adına yanan her sigara için,
Bir yıldız söneceğini bilsem.
Yakardım,
Ya da hep çakmak aradım.

-goodbye Alpha Centauri-