Meltemler
Uyumak istiyorum ama,
Camın dışından bakmaya razı olmuyor gözlerim, Kurduğum hayallerin, yosun tutmuş gardırobuna. Anahtarın kaybolmuşluğu, Zaten hiç var olmayışlığında olmuştu. Sabah doğruluğunu yitirdikçe, Eğilir gölgeler. Aşılması gerek uzun denizlere. Yarım kalan satırlarda, Acıdan bir gülüşü kalmıştı. Döküntü koltuktaki, Yaşlı buruşuk adam. Bir çırpıda yırtıp attı konu özetini. Para etmemişti işte hayatı.. Geride bıraktığı onca insan kadardı. Biliyordu aşamazdı artık, Topal bir sancıyla çatırdayan, Bu ne olduğu belirsiz istilayı. Bir an olsun, Dönüp küfürlerini, Savurmak istedi. Meltemler, Bir fırtına olamamışken. Ve dört nala salınan; Sonlar saçıldı. Mutsuz olan, Birbirleriyle alakasız olan. |