Musalla
Bir yansıma sökülüyor kalbimin yangınından
Kırık bir pencereden süzülen ışık gibi aydınlık Atanmış bir vazife yaşamı yaşamak Daha dündü oysa üşümüş bir oda Elleri ayaz tutmuş soğuk bir duvar Devşirilmiş bir çaresizlik, ayetle bitmiş. Üçüncü bir göz ah olmayan beyaz oda Esniyor kainat birbirine giriyor kırışmış tüm yüzler Bir kıymık acısı kalıyor sözlere Bir musalla beliriyor soğukluğumuza Sönmemiş bir kireç savuruyorum tüm haşerata… Gece bir musalla taşı gördüm rüyamda Üzerinde mendil ve birde çicek Çiçeği yakıştıramadım musallaya Biri koparılmış diğeri atandığı vazifeyi tamamlamıştı. Çiçeği toprağa verdim…Mendili musallaya. |