0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
724
Okunma
Bir yansıma sökülüyor kalbimin yangınından
Kırık bir pencereden süzülen ışık gibi aydınlık
Atanmış bir vazife yaşamı yaşamak
Daha dündü oysa üşümüş bir oda
Elleri ayaz tutmuş soğuk bir duvar
Devşirilmiş bir çaresizlik, ayetle bitmiş.
Üçüncü bir göz ah olmayan beyaz oda
Esniyor kainat birbirine giriyor kırışmış tüm yüzler
Bir kıymık acısı kalıyor sözlere
Bir musalla beliriyor soğukluğumuza
Sönmemiş bir kireç savuruyorum tüm haşerata…
Gece bir musalla taşı gördüm rüyamda
Üzerinde mendil ve birde çicek
Çiçeği yakıştıramadım musallaya
Biri koparılmış diğeri atandığı vazifeyi tamamlamıştı.
Çiçeği toprağa verdim…Mendili musallaya.
5.0
100% (4)
