2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
891
Okunma
Tenha bir mahallenin en belirsiz rengi
Gün akşama düşmüş söylemek tükenmemiş
Dalgın bir yüz yelkovanın peşinde
Dışarıya yeni çıkmış bir çocuk sevinci
Günlerin durulan anı gecenin döşeğinde
Sevdana adadığım bir karanfil
Hani yüreği yeryüzüne vuran, gökyüzünde açan.
Güneş vurdukça okşanan, çoğalan.
Sesi içine içine akan ruhuna dolanan
Bir ömrü büyüten, sevdiğine bakan
Uslanmaz bir umut ellerini tutan
Yaşamın kör düğümü ruhunda sökülen
Yaşamı yaşatan
Sözler sıyırır geceyi hani o yerleşmiş örtüyü
Aralandıkça dökülen ilk anı aşan
Geceye bir lütuf açan tohumlar
Hani ansızın sonsuza kadar susanlardan
O andan sonra konuşan yürek sesidir duyulan
Kendi perdesini aralayan
5.0
100% (4)