7 mart YediKüçücük bir pencerem vardı Her açtığımda seni gören Senin gül yüzündü tatlı sözündü seni sevdiren Mutluluk verirdi seni görmek bana her an Bebeğim yok diye hep üzülürdün Bebek hasreti ile sekiz yıldır yanıp tutuşurdun Tanrım senide gördü bir gün Kavuştun aradığın mutluluğa artık bebek bekliyordun Her geçen gün bebeğe kavuşmanın özlemi artıyordu Bebek için yaptığın hazırlıklara yenilerini katıyordun Karyolası ve giysilerine bakıp bakıp Adeta bebeğini okşuyordun 7 mart sabahı aldığım telefon coşturdu beni Coşkuyla hastaneye koşturdu beni Karşılaşacağım manzara belliydi Bebeği ile yatan anneydi Ama umduğumu bulamadım Adeta yıkıldım şok oldum Bebeğini yitirmiş yatıyordun Gözyaşlarını göz yaşlarıma katıyordun Ne dedikse edemedik teselli Vardır her şeyin bir çaresi Alan ALLAH verir dedik yenisini Avutamadı bu sözlerimiz seni Kendi canını hiç düşünmedin Bu halinle bu kadar üzülmemeliydin Zaten yaralı kalbini yormamalıydın Akşam saat 21.45 de bizi acıya boğup sensiz koymamalıydın Koymamalıydın. Aktı göz yaşlarımız sel oldu Kalbimizi unutulamayacak bir acı sardı Unutulmaz bu tarih yedi Mart yedi Önce BEBEĞİ, sonra da anne kalbi dayanmadı ANNEYİ yedi yedi mart yedi…… |