Zor mu geliyor bilmem,
Insan olmak ne tuhaf..
Kaç ben var, bizden içeri ?
Hep çelişkilerle geçer ömür.
Sen iyi sanırsın da kendini,
Seni yaratan bilmez mi?
Senin içini..
Kandırıyorsun hem kendini,
Hem de çevreni..
Aldatan, aldanır farkında olmasada
Günü gelir sorulur hasabı,
Yaktğın canların..
Kalmaz kimsenin yanına aldığı ahlar..
Geç olmadan dön bu yoldan,
Tövbe kapıları açıkken,
Insan ol, ey kardeşim..

Bir yetim başı okşa,
Koş yardımına darda olanın..
Varsa imkânın,
Doyur aç olanı,
Giydir üsttü başı olmayanı..
Gösterişten uzak olsun yardımların..
Sen bil, Allah bilsin ,
Kimse görmesin, duymasın..
Bir elin verdigini, diğer el almasın..
Içinde uhte kalmasın,
Dünya servetin yaptığın iyilikler olsun..
Vakit varken,
Imkânın varken..
Insan ol, ey kardeşim...

Yazan: Gönül Cesli
Beğen