Dur bir adım daha ilerleme Sınırlarımı geçme Kendimi bulmuşken Tekrar yitirmek istemiyorum
Dur sakın konuşma Hayatımda çok oldu Tatlı dilin ardında ağısını gizleyen Ruhumu arındırmışken zehirden Tekrar bulaşmak istemiyorum
Bakmayın bana öyle Ben ne yaşadıysam Canım diyerek canım verdiklerimle yaşadım Yüzümde bir sürü çizgi Sırtımda onlarca hançer
Evet ya Beni en çok acıtanlar canım dediklerim oldu Neden bunca zaman bu değer Kendi değersizliğimi görürken gözlerinde Oysa bende bir ana kuzusuyum Bir zamanlar benimde saçlarımı okşayanım vardı Taki tel tel yolunana kadar can dediklerimce
Yok, şimdi uzak olsun bana tüm canlar Benim tek canım var Oda solumda ağır aksak tıkırdıyor Birkaç soluk almamı sağlıyor Oysa diğer canlarım nefesimi kesiyordu Hani isyan etmiyor değilim Beni doğuran anama Ah be kadın Neden kattın mayama Bunca sevgiyi Bari izin vermeseydin sebil dağıtmama
Ne oldu şimdi Hani neredeler Dost, arkadaş, yaren Bir sigara dumanı gibi dağılıp gittiler İşleri düşecek zaman kadar Ne sesleri çıkar ne de solukları Hakikatten neredesiniz hangi karanlığa gömüldünüz Hiç aklınıza düştü mü ? İşiniz olmadan selam vermek
Ama yok Sizde haklısınız dünya menfaat dünyası olmuş Bir çark dönüp duruyor Ama benim başım döndü Attım kendimi bilinmeze Ve işte Tam orada buldum kendimi
Hadi korkmayın İşiniz düşmeden bir hatır sorun İnanın kazanan siz olacaksınız Ha birde insanları suçlamadan Az irdeleyin Kendi mahkemenizi kurarken Unutmayın Gün gelir suçlu sandalyesinde bulursunuz kendinizi Ve İnanmayın anlatılan her hikâyeye Kanmayın birkaç gülücüğe Bir bakarsınız bu gün ölüyor Ertesi gün evinde Dünya bu işte Çamur atan Bilmez mi atarken kendisi de bulanır Ben öğrendim Canım dememeyi Ben öğrendim sağ gözümden soluna güvenmemeyi Ve ben öğrendim susmayı ….
Paylaş
Beğenenler
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hadi korkmayın İşiniz düşmeden bir hatır sorun İnanın kazanan siz olacaksınız Ha birde insanları suçlamadan Az irdeleyin Kendi mahkemenizi kurarken Unutmayın Gün gelir suçlu sandalyesinde bulursunuz kendinizi Ve İnanmayın anlatılan her hikâyeye Kanmayın birkaç gülücüğe Bir bakarsınız bu gün ölüyor Ertesi gün evinde Dünya bu işte Çamur atan Bilmez mi atarken kendisi de bulanır Ben öğrendim Canım dememeyi Ben öğrendim sağ gözümden soluna güvenmemeyi Ve ben öğrendim susmayı ….
Ustacaydı anlatım severek okudum/ dinledim Yüreğin kalemin var olsun üstat ______________________________Saygılar
"Ben öğrendim Canım dememeyi Ben öğrendim sağ gözümden soluna güvenmemeyi Ve ben öğrendim susmayı …."
Eh işte,olacağı buydu...Nurcan Hanım,ne de çok haklısınız sitemlerinizde...Mısraların konusu,vefasızlık,güvensizlik ve insan...yaşamınızın özeti bu...Sahi,şimdi bana soracak olursanız,eh işte olacağı buydu,ne demek diye...maddeperest ve yaşamının mekezine maddeyi sindirmiş bir dünyadayız artık..."güzel insanlar atlarına binip gitti" desem...hala,yaşamın her kesitinde tenlerin ve olayların fiziki portresi allanıp pullanıyor ve pompalanıyor insanlara...Yüreğe,insanlığa,vedaya,dürüstlüğe ve insanın hamurunda olan güzellikleri köreltmeye devammm...İçimize eğilemiyoruz artık...nefis muhasebesi yapamıyoruz yastığa koyarken başımızı...alın teri,kırılmaması gereken yürek...aldatmamak...yalan söylememek...ihanet etmemek gibi özelliklerin yerini "önce kendin"parolası aldı...eşmiş...dostmuş...kardeşmiş...akrabaymış...insanmış..hayvanmış...sahi ne kadar da uzaklaştık bunlardan..!Sahi ya,bizim çocuklarımızı nasıl daha beter bir dünya bekliyor...!
malzemesi insan olan bir mesleğin acizane emekçisi olarak ve yaşadıklarımı da gözönüne getirince,çok da ümitli değilim...yüz kişiye karşılık beş kişi var güzellik ve insandan yana...günümüzde,maddeye,şöhrete,sanata,makama,paraya, ve herşeye ulaşmak için herşey mübah...Dindar geçineni de,ateist geçineni de,milliyetçi geçineni de insana dair güzellikleri pas geçebiliyor..."Ayinesi iştir/lafa bakılmaz.."diyelim geçelim vesselam...
tebriklerim,çağın portresini çıkaran serzenişlerinizdeki şeffaflığa ve içtenliğedir...selam ve saygılarımla efnedim...
Ve İnanmayın anlatılan her hikâyeye Kanmayın birkaç gülücüğe Bir bakarsınız bu gün ölüyor Ertesi gün evinde Dünya bu işte Çamur atan Bilmez mi atarken kendisi de bulanır Ben öğrendim Canım dememeyi Ben öğrendim sağ gözümden soluna güvenmemeyi Ve ben öğrendim susmayı ….................................................N.C.U
Şiirin özeti işte bu... Kişilerin arkasın dan ,çamur atmak çok kolay bazı kendilerini bilmezler fesat insanlar... Yaşadıkça nelerle karşılaşıyoruz ,of ofki offff ....... Allahım bizleri iyilerle karşılaştırsın ............
Kendimi yaşadım şiirinizin içinde ve affetmeyeceğim o kadar çok insan var ki?
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz