Kaybettin Çocuk
Büyüdün sen bugün,
Kaybettiklerini hiç fark etmeden... Güven duygusunu kaybettin önce, Ailene olan kayıtsız bağlılığını, sıcaklığını... Bir an gözden kaybolsalar acıtacak canını, Gözyaşlarında sığınmaktan utandın... Huzurunu kaybettin sonra. Derin bir nefesle yayılamadın çimlere, Uzun uzun dalamadın denizlere. Yalandan bir rüzgar esti, Kapıldın, uzaklar sana kavuştu sandın... Büyüdün sen bugün, Kaybettiklerini hiç fark etmedin... Sevdiklerini kaybettin zamanla. Can acıtmayı çok sevdin, eskisi gibi sevemedin. Art niyetler ardındaki masumiyetinle, Bencilliği bilemeden daha, sevemedin... Büyüdün sen bugün, Kaybettiklerini hiç fark etmedin... Yitti kahkahaların yılların arasında, Neden böyle acele ettin? Devam etseydin pervasız taklalar atmaya, Bedava olsaydı kahkahaların, Gözlerin görmeseydi acıyı yine. Büyüdün sen bugün çocuk, Kaybettiklerini hiç fark etmedin... |