Şehrin Boşluğu
Güzel bir şehrin,
Güzel bir yerinde, Martı seslerini duyuyorum, Bir yaz akşamında. Her şey kendini bir sona, Bağlarken yine, Kayboluyorum kelimelerin sihriyle... Gidenin geleceği günü beklemekten, Uzaklaşamıyorum çemberimden. Daraldıkça daralıyor, Ve boğuyor beni... Yalnızlığın, özlemin, Çaresizliğin, sabırsızlığın, Dolduramıyorum kocaman boşluğunu. Sebepsiz dürtülerle umut doluyor yüreğim, Güneşin batışı gibi, Kararıveriyor tüm dünyam. Kendimi kaybettim, Bulmak ne zor… Öldürüyor insanı bu bekleyiş. Sabrın sonundaki o güzellikte, Kendimi yeniden bulmak istiyorum... |