BEKLE BENİ KADERİMyüreğim, yeni yakalanan bir balık gibi kirpiğimde çırpınıyor sanki öyle kalacak sanıyor bir an duruluyorum havlu son kalanları kuruluyor saçlarım mısır püskülü gibi aynadan solgun yüzüme gülümsüyor elime siyah göz kalemimi alıyorum önce alnıma çizili kaderi karalıyorum aynada yansıyan boşluğa yeni bir sayfa açıyorum kim demiş kader değişmez diye aklımı en yakın çöp kovasına atıyorum kırmızı rujumla kocaman gülen dudaklar çiziyorum bir zamanlar öpüşmekten şişen şimdi sadece donmuş duygularımla moraran kendini kaybetmiş yüzüme duşu en soğuğa getirip mısır püskülü saçlarımın ta dibine kadar tutuyorum yangını ölsün diye hangi aşk soğukta hararetini sürdürür ki boynumdan aşağıya göğsüme inen damlalar kızgın bir ateşe düşer gibi buharlaşıyor görmüyor, duymuyorum bütün duygularım sağırlaşıyor artık hazırım yeniden yola çıkmaya gökyüzüne bir merdiven kuruyorum her adımda yükselirken kendimden adımlarım hızlanıyor geleceğe yetişmek için aşağıda kalan ucubeye el sallıyorum ’ sen ’diyorum gidene ağlamaya devam et ben kararlıyım bu alın yazımı değiştirmeye az kaldı yetişmeliyim yeni kaderime Ayvazım DENİZ |