yeniden doğabiliriz anamız aşk babamız umut




...




farklı kentlerin
farklı uykularından uyanarak
farklı pencerelerin önünde
dışarının yalnızlığına bakmaktı
iki farklı insan olarak
aynı özleme eylem hazırlığı

üzerine giyindiğin bensizlikle
gözlerinin içinde sakladığın yağmuru
benim üzerime giydiğim sensizliğin
tamda kuraklığına yağdırdığını anımsıyorum

gece kuşları dağılmış
ve bir tek sessizliği yiyen karanlık kalmıştı geriye
tütünlenmiş gözlerimin aslında sana soyunuyor olması
utangaç tavırlarla resimlerine tek tek dokunmama özetti

kimbilir sen avuçlarının içinde sakladığın
mavi yalnızlığına anlatıyordun beni
ayaklarına düşen ay ışığıyla büyürken hasret
saçlarının uçlarında açıyordu papatya benzeri güneş

biliyorsun
çocukların yazgısı savaşla
kadınların ah sesi dayakla terbiye edilirdi
sen dövüldüğümü bilmezdin
sadece güldüğümü benimse isterdim
gizli açan çiçeklerle sevişen kuytularda olurdu bahar
her düşen cemreyle biraz daha ısınırdı soğuk düşlerim

öyle acıyordu ki yüreğim
yeter demeye hali olmayan yorgun bir işçiydi aşk
yirmidört saat çalışıp seni seven bir kalbin
aç susuz yaşayabilmesi tarifsiz bir onurdu ruhuma
sanki çapasını toplamış bir gemiydi aklım
her deniz, her okyanus, her suyun mavisi, senin tenindi
dalgaların çoğaldığı zamandı, yokluğunla kavga ettiğim
o saatin paramparça olduğu vakitler

varlığın martıların açıklara toplanmasıydı
ardından kentlere dağılışlarıydı sensizlik
öyle acıyordu ki yüreğim
yaralanarak kabuk bağlamış küfürlerimi
hep yeniden söküp dilimden
koparıyordum kabuklanmış hüzzam şiirlerle
belkide sen o zamanların içinde
dizlerine yatırmış yokluğumu
geceden çaldığın ninnilerle büyütüyordun
dudaklarının kenarında benden kalma rutubetli bir buse
ellerinle kapayıp yüzünü suskun acıtıyordun kelimeleri

uzak bir yalnızlıkla
uzak bir yalnızlığı kucaklamış
iki kalabalık hasrettik
sol yanıma acılardan emanet kalan sen
sol yanına yitirilmelerden çıkıp gelen ben

son bir düşü kutsuyoruz
acemi sevdalardan arta kalan usta gülüşlerle
direncine mavzer
çığlığına isyan olmalıyım
yanımda yürüyen asil duruş
ekmeğime buğu olmalısın
acıdığı kadar serpilir hayat
sonsuzluğunda bizede
bir parça umut saklar nasıl olsa ...