Ben hiç ağlayamadım,
Gözyaşlarım hiç tanımadılar güneşi...
Ve galiba bu yüzden anlamadım,
Yüreğimi yakıp duran bu serkeşi..
Çıkmak istediğim her deryadan kovuldum,
Kaçmak istediğim her belanın ortasında kendimi buldum..
Belki yağmurlar eşliğinde taşamadım yüreğimden,
Ama öylesine çok doldum...
Ki taşımak istemedi yüreğimi bedenim,
Bir karanlığın orta yerine hapsetmek istedi...
Kimselerin uğramadığı, azap kokan bir limana,
Darmadağın bir halde bırakmak istedi..
Ve ben hiç ağlamadım,
Çaresiz bir sokak çocuğu gibi üşürken bile...
Kaybolurken adını koyamadığım bir boşluğun ortasında,
Ağlamadım işte...
Anlamamak gayreti miydi bu benim ki?
Yalnız kalmak arzusu muydu?
Karanlıklarla sarmaş dolaş, yokuşlarda yok olmak hayali mi yoksa?
Sorma gitsin ağlayamadım işte...
Bir küçücük damlayı çok gördü gözlerim yüreğime,
Bedenim kavrulurken, ruhum rüzgara karşı,
En taşınmaz yükü yüklemişken dizlerime,
Bir serzeniş kadar bile çırpınamadı kirpiklerim...
Parmaklarım gözlerime bir kez değmedi,
Ve yağmurları kesilmiş gözlerime,
Bir kez olsun değmedi kağıt mendiller...
Ve ben, bu yüzden anlamadım,
Yitik sevdaların, neden yoksun kahramanı olduğumu,
Ve ben, bu yüzden anlamadım,
Huzuru, neden köhne bir yalnızlıkta bulduğumu..
Ağlasaydım, anlayabilir miydim ki?
Ya da anlayabilseydim kalbimin kuraklığını,
Yağmur yüklü bulutları, getirir miydi rüzgarlarım?
Bilmiyorum, bilemiyorum...
Ufuksuz bir okyanusun ortasında,
İki metrelik bir sandala tutunmuş,
Çıkıp gelsin diye,hayalimi bekliyorum.
Kaybolduğum yer bir vaha,
Gözlerim kadar cimri olmasa da bulutlar,
Esirgemişler işte yağmurlarını,
Parmaklarım kumlara bata çıka geliyorum,
Yürümek değil bu, emekliyorum...

Bir serap kadar uzak değilsen bana?
Yahut okyanus ortasında bir yelkenli..
Gel, tut artık beklemekten kararmış ellerimi.
Bana gelmekten bahsetme,
Bana sadece gel...
Bana ağlamaktan bahsetme,
Bana ağlayarak gel...
Islak bakışlarınla kıskandır gözlerimi,
Sulak yüreğinle, utandır yüreğimi.
Bana ağlamayı öğret,
Bana anlamayı,
Yüreğimdeki ağların göz yaşlarıma mani olmadığını.
Gel temizle ağlarımı,
Yak istersen sandalımı,
Yık istediğin dağlarımı,
Bana ağlamakla gel,
Bana ağlamak getir,
Bana ağla gel...
Bana ağlamayı öğret,
Ki layık olabileyim sana,
Ve gönül rahatlığıyla ve hatta koşa koşa,
Gülüşleri aldırmadan varayım sona..
Gel...

24.08.14