3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
2281
Okunma
Bazen gitmek bilmeyen düşüncelerin,
Ve bitmek bilmeyen hasretlerin esiri oluyor insan..
Çaresiz, boyun büküyor gitmelere,
Ve yürek, sükut içinde sabr ediyor bitmelere...
...
Nereye kadar?
Diyor, bir ıssız yürek yanı başında..
Nereye kadar gidecek bu gitmeler?
Hangi çıkmaz sokakta son bulacak bu yol?
Hangi değirmen öğütecek, ayrılıktan arda kalan hasadı?
Hangi çise söndürecek, yollarımıza düşen bu fesadı...
...
Ah ayrılık ah..
Kara bir peçe gibi sardın ufuklarımızı,
Soktun boğazımıza kadar özleme bizi..
Düştün düşüncemize ve
Ve doğurdun özlemi, hasreti, acıyı..
Dışı siyah, buğusu acı tüten her kelimeyi..
...
...
Senide vururlar mı bir gün, ey ayrılık?
Bir gün ayrılır mısın, paslı yüreklerimizden?
Hasreti, özlemi ve acıyı da toplayıp..
Gider misin, varlığınla yaslı ülkelerimizden?
21.06.14
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz