Hani yazdım yazdım kayboldu cümlelerim

Kendimi onları ararken buldum

Oysa nasılda dökmüştüm içimi

Adını da koymuştum şiirimin Denizin Huzursuzluğu...


Yok olan mısralarıma ağıt yakarken

En çok ben olan yanımı özledim

Çocukluktan kalma gülümseyen yanımı...


Bir yaz günü beni boğan tüm düşünceler

Sanki kaybolup gittiler...

Yoktuk hiç olmamıştık der gibi

Buradan gökyüzüne yükseldiler...


Sonra masal yazasım geldi Bir varmış Bir yokmuş/la başlayan

Ama var olan neden yok olsun/du

Yazdım yazdım sildim masallarımı

Ama hep peri kızı ben oldum...


Sonra sevinç ekledim içine

Mesela hiç kaybolmadı çocuklar

Hiç gözyaşları olmadı oynarken

Neden hep acımı olmalıydı...


Karanlığın ardındaki güneş değerli demişti annem

O zaman acının ardında ki mutluluk değerliydi hayatta da...