Kaç ömür serildi önüne
Aşkını silip geçtiğin
Renkler soluyor gözlerimde
Kararıyor seninle doğan güneş
Buruk bir acı
İnce ince sızlıyor solumda
Aklım seninle karışırken
Soluklar yetişmiyor

Kırık dökük anılar
Sararmış bir mektup
Siluetim belirsiz bir resmimiz
Senden bana geriye kalan

Bakıyorum ömrüme
Neydim kimdim nedendim
Var mıydım yok muydum
Sesim sana hiç ulaştı mı ?
Gözlerimde hiç kendini gördün mü?
Hep aynı kısırdöngü içinden çıkılmaz labirent
Bu aşk denen illet

Teninde parmak izlerim duruyor mu?
Yolsa onlarca parmak izi arasında kayboldu mu?
Benim tenim tanımadı senden başka parmak izi
Hatta nefesin hala saçlarımda dolaşıyor
Benim kokum şimdi sana çok yabancı değil mi?

Kül yağıyor bitimsizliğe
Bir volkan gibi patladı
Bize yakışmayan ihanet
Zeus’un şimşekleri gibi saplanıyor yalanlar
Sana akmış olan yüreğime
Veda hiç yakışmadı
Biz olamadığımız bu hikâyeye
Belki de ben yakıştıramadım
Lal keserken tüm isyanlarım
Gömdüm solumun utancını
Senden geriye kalan birkaç damla yaş ile
Verilen sözler hiçliğe yol alırken

Bir meltem şimdi saçlarımı okşuyor
Tenimde dolaşıyor ılık ılık
Ve ben artık özlemeyi unutuyorum
Unutarak umutlarımın katledilişini
Kırgınlıklarıma veda ediyorum
Sevgiyi aramaktan vazgeçiyorum
Yok
Yok hayır
İntihar etmiyorum
Edebilir miyim
Sanırım sen unuttun
Beni unutulmuş bir zamanda öldürdüğünü ….