Issız Bir Limana TerkedilmişliğimBen seni en çok şiirlerde sevdim Her satırda büyüyen adı bensiz bir sevdaydı lisanın Seni sevdim çünkü sensizlikle büyüdüm çocukça Sen yoktun vurgun yemişti yüreğim Bin telaşla viraneye dönen sensizlik mabedim İbadetini unuttu zifiri bir yalnızlık içinde Hani o Ağustos günlerinde çığlığı basan cırcır böcekleri gibi Haykırasım var karanlığını okuduğum gecelere Sabahlara kadar hıfz ettiğim şiirlerini Issız bir limana bırakılan köhne bir geminin azadlığı gibiyim Sonsuza dek bir meltem esintisiyle teselli olan terkedilmişliğim Kaçamak bakışlarım ufka dalıyor kavuşmaz bir hasret çizdiğin İflah olmaz uykusuz gecelerde sürgün özlemlerim Hep bir zaaf siyah kadar koyu düşlerim Dokunsalar yağmurları sağacak gözlerim Çaresizlik bu ağlamak yabancı bakışlarını aramak Ne çok birikmiş şey var boş verip yazmadığım Unutmaya çalıştıkça üstü örtülmüş anılarda Yazsam roman olur en çok satanlar rafında Uzaktan okurdum gözlerinde yazılı mektupları Beni tutan o bakışlarının dehlizine gömdüğüm boş vermişlik Özlemlerin gölgesinde yıllar birbirini kovalar Hep bir gururun saçma sapan zehriydi damarlarımda dolaşan Kaderime yazılan gözlerinin hakkı için bir boş vermişlik ti işte öylesine Unuttuğum bir fotoromanın yıllar sonra hatırlattığı Solup giden o renginden güz mevsimlerini okudum Kurumuş güller sayfa sayfa döküldü eteklerimden Bilseydin içimdeki acı veren gerçeği hiç gitmezdin yüreğimden Nuray AYHAN... |
Kutluyorum yüreğinizi Nuray hanım