SEKMEK İSTİYORUMgelme üstüme zaman yükümü kediye yükledim nankörlük sıradağlar boyunca asılı kaldı eteklerimde ayaklarımda Nene Hatun’un çarıkları sürüklüyorum geçmişimin mermisini omuzum kürek kemiğimden kopmak üzere bıraksam düşeceğim hep mi acıdır dile değen anılar bir parmak bal değiştirir mi deli deli akan Çoruh Nehri’nin gidişatını bir gönül barajı da ben kurdum iklimim değişir umudunu ektim kenarlarına sil baştan yaşamak istiyorum çocukluğumu, evimizin bahçesinde ip atlarken unuttum hâlâ gülüyor mu bilmiyorum unutalı çok oldu gülmeyi oturdum Karadeniz’e karşı taş sektiriyorum bir gün ben de sekmek istiyorum gözden kaybolana kadar. Ayvazım DENİZ |